Teologia i co dalej? Życiowy rachunek teologicznego sumienia

Abstract

"Jak to się właściwie stało, że studiowaliśmy – przed laty – teologię? Kończyliśmy ją przed dwoma laty, piętnastoma, czterdziestoma... Jak do tego doszło? Z jakich źródeł ta idea? Jak zrodził się pomysł? Z jakich miejsc naszego człowieczeństwa i istnienia dotarło do nas wołanie, by mając dwadzieścia lat, studiować „naukę o Bogu” i tą decyzją naznaczyć nieodwołalnie dalszą drogę życia? To dobre wyjściowe pytanie, przyznajcie. Przyczyny i motywy zapewne były różne: zaangażowanie w Ruch Światło-Życie w nastoletniej młodości, sprzyjający klimat religijnej rodziny (a może przeciwnie – i nasze studia były buntem), pociągająca oryginalność teologii jako kierunku studiów, swego rodzaju moda czy wręcz społeczno-religijna koniunktura, nawet jeśli tymczasowa, antykomunistyczny gest z ducha lat 70. i 80" [...] (fragm.)