Małgorzata Karwatowska, Leszek Tymiakin: Światy uczniowskie : język - media - komunikacja - recenzja

Abstract

Tytuł dzieła, stanowiąc jego integralną część jako tekst „zwinięty w słowo”, „z zamierzoną wyrazistością powiadamia, »o co chodzi«” w książce, jest informacją dla odbiorcy, pozwalającą mu w pierwszym kroku czytania odwirowującego na zorientowanie się w treści dzieła. Rozpoczęcie odbioru monografii Małgorzaty Karwatowskiej i Leszka Tymiakina od zastanowienia się nad treściami zamkniętymi w tytule kieruje do odczytania zakresu znaczeniowego wyrażenia „uczniowskie światy”. Nie chodzi w nim przecież o świat rozumiany jako „najbliższa otaczająca (kogoś) przestrzeń dostępna dla zmysłów”. Z wielu znaczeń słowa świat, jakie odnajdujemy w słownikach języka polskiego, najbardziej odpowiednia dla określenia zawartości monografii wydaje się definicja oznaczona w Innym słowniku języka polskiego jako 4.: „Czyjś świat to życie tej osoby, ludzie, z którymi się ona kontaktuje, i rzeczy, jakich doświadcza”, uzupełniona o definicję 5., czyli czyjś świat (tu: uczniowski) — „ogół rzeczy, osób lub zjawisk mających pewne cechy wspólne”, a także świat jako „sfery czyichś myśli, uczuć i przeżyć” (znaczenie 5.4.), ujętych w języku pewnej wspólnoty [...]. Recenzja książki: Światy uczniowskie : język, media, komunikacja / Małgorzata Karwatowska, Leszek Tymiakin. - Lublin : Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2014. - [2], 422 s. ; 25 cm.