Trucizny w rzymskiej weterynarii : zastosowanie roślin z rodzin Papaveraceae oraz Solanaceae

Bartnik, Agnieszka

Pełny rekord metadanych

DC pole	Wartość	Język
dc.contributor.author	Bartnik, Agnieszka	-
dc.date.accessioned	2022-01-11T14:15:36Z	-
dc.date.available	2022-01-11T14:15:36Z	-
dc.date.issued	2021	-
dc.identifier.citation	"Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F - Historia" Vol. 76 (2021) , s. 9-42	pl_PL
dc.identifier.issn	0239-4251	-
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.12128/22261	-
dc.description.abstract	W weterynarii antycznej, podobnie jak w medycynie, stosowano rośliny z rodzin makowatych i psiankowatych. Weterynarze używali przede wszystkim opium oraz lulka czarnego, którymi leczyli choroby układu oddechowego, krwiomocz, podagrę i insanię. Substancje były wykorzystywane rzadziej niż w medycynie, co wiązało się z różnicami w chorobach zwierząt i ludzi. Sporadycznie w kuracjach weterynaryjnych stosowano glistnik jaskółcze ziele, pokrzyk wilczą jagodę, mandragorę i psiankę czarną. Większość wzmianek na temat stosowania roślin trujących w weterynarii pochodzi z tekstów z IV wieku. Wcześniej informacje na ten temat były sporadyczne – pojawiły się jedynie w przekazie Kolumelli.	pl_PL
dc.language.iso	pl	pl_PL
dc.rights	Uznanie autorstwa 3.0 Polska	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl/	*
dc.subject	weterynaria antyczna	pl_PL
dc.subject	opium	pl_PL
dc.subject	lulek czarny	pl_PL
dc.subject	mandragora	pl_PL
dc.subject	pokrzyk	pl_PL
dc.subject	wilcza jagoda	pl_PL
dc.subject	psianka czarna	pl_PL
dc.title	Trucizny w rzymskiej weterynarii : zastosowanie roślin z rodzin Papaveraceae oraz Solanaceae	pl_PL
dc.type	info:eu-repo/semantics/article	pl_PL
dc.identifier.doi	10.17951/f.2021.76.9-42	-
Pojawia się w kolekcji:	Artykuły (W.Hum.)