Współczesne paradygmaty badawcze: lingwistyka dyskursu i mediolingwistyka. Projekty, monografie i syntezy

Abstract

„Forum Lingwistyczne” od roku 2022 staje się pół-rocznikiem. Niniejszym oddajemy do rąk Czytelników pierwszy z tegorocznych numerów. Ogłosiłyśmy, że tematyką tomu zostaną problemy dwu młodych stanów naukowego skupienia: lingwistyki mediów i lingwistyki dyskursu. Pierwsza z nich określana jest mianem subdyscypliny językoznawstwa (Loewe, 2020; Skowronek, 2020), druga – integrującym programem badawczym (Czachur, 2020). Współczesny językoznawczy rynek wydawniczy w istocie zagospodarowują autorzy, których wyniki badań organizują te ramy naukowej refleksji. Nie pojawiły się one obok istniejących metodologii stosowanych w lingwistyce, lecz zdecydowanie wyrosły z nich, czerpiąc inspiracje metodyczne z bogatego dorobku tychże. Jak pokazują w tym numerze artykuły Lilii Duskajewej oraz recenzja Zofii Bilut-Homplewicz, obie dyscypliny mają usytuowane źródła inspiracji kilkadziesiąt lat wstecz. Duskajewa podkreśla, że to prakseologia ufundowała strukturę rosyjskiej modernistycznej mediolingwistyki. Do jej zadań należały typologizowanie środków działania językowego, normatywizm skutecznego działania poprzez język, ujawnianie procedur językowych stosowanych w tekście, wreszcie dokonywanie ocen działań językowych człowieka z punktu widzenia użytych w nich metod i środków. Waldemar Czachur zaś podkreśla, a za nim Bilut-Homplewicz, że źródeł myślenia o języku, który spełnia funkcje komunikacyjne, a zarazem społeczne, szukać można już w pracach Tadeusza Milewskiego i Leona Zawadowskiego (...).