Fenomenologia jako możliwość filozofii dramatu Józefa Tischnera

Abstract

Filozofia, nie mogąc znaleźć się u szczytu nauk jako ich korona, zapragnęła znaleźć się u ich podstawy, jako fundament. Czy rzeczywiście to się jej udało? Jedno jest pewne: nawet jeżeli nie powiódł się fenomenologii ten ambitny zamiar, uświadomiła ona wszystkim, że nadszedł czas – czas refleksji nad podstawami”. Kryzys nauki w czasie, w którym tworzy Husserl, sprawia, że konieczny staje się ponowny namysł oraz rewizja podstaw samej filozofii. W wyniku tego namysłu powstaje Husserlowska fenomenologia, która okazuje się projektem prowadzącym do odsłonięcia sensotwórczego źródła wszelkich dziedzin bytowych, jakim jest transcendentalna świadomość, projektem polegającym na problematyzacji tego, co w naturalnym świecie uchodzi za samozrozumiałe (oczywiste), na wyjaśnianiu tego, co wstępnie dane w świetle konstytuującego źródła. Należy nadmienić, że Husserlowska fenomenologia to nie tylko postępowanie, systematyczny opis, lecz nade wszystko szczególna atmosfera filozoficzna, znamionująca charakter filozofii XX wieku.