Mechanizmy ogniskowe zjawisk sejsmicznych indukowanych na obszarze Górnośląskiego Zagłębia Węglowego

Abstract

Badania mechanizmów ogniskowych wstrząsów górniczych z obszaru Górnośląskiego Zagłębia Węglowego prowadzone były początkowo z zastosowaniem klasycznej metody fault plane solution. Spowodowane to było niską jakością analogowych zapisów przebiegów sejsmicznych, które umożliwiały jedynie określenie kierunku pierwszego wejścia fali podłużnej. Wraz z wprowadzaniem, na początku lat dziewięćdziesiątych XX w., zapisów cyfrowych o większej dynamice możliwe stało się wykorzystanie metody inwersji tensora momentu sejsmicznego do rutynowego określania mechanizmów ogniskowych wstrząsów górniczych. Doprowadziło to do znacznego pogłębienia wiedzy na temat natury wstrząsów indukowanych w GZW, gdyż powiększyło grupę badanych wstrząsów o zjawiska o mechanizmie odbiegającym od modelu ścinającego opisywanego podwójną parą sił.