Etos jako całość sumatywna

Abstract

Jeśli odróżnić: obiektywną i jedną, i niezmienną hierarchię wartości od zmiennych wielu poznawczych jej obrazów (etosów) oraz od zmiennej i przypadkowej sfery dóbr, to wyznaczymy trzy różne sfery, odpowiednio: absolutną i konieczną, relatywną i historyczną oraz relatywną i przypadkową. W sferze absolutnej są różne jakości wartości, pozytywne i negatywne, o różnej wysokości, ułożone w jeden niezmienny, obiektywny, konieczny porządek. Sfera wartości dana jest poznawczo niezależnie od przypadkowej sfery faktycznych nosicieli wartości (dóbr). Poznawczy dostęp do absolutnej sfery wartości jest możliwy przez dokonywanie aktów duchowych, uporządkowanych w charakterystyczny dla danego podmiotu sposób. Definiuję etos nie jako jedynie owo odpodmiotowe a priori poznania wartości, ale jako całość złożoną zarówno ze strony aktowej, jak i ze strony przedmiotowej, przy czym odróżniam ideę etosu od etosu, uznając etos (jest wiele etosów) za określone (każdy etos to konkretna całość) strukturalizowane złożenie. Zgodnie z tym przyjmuję, że etos to każda konkretna zamknięta całość: aktów emocjonalnych określonego podmiotu i przedmiotowych korelatów tych aktów, całość złożona z konkretnych aktów: intencjonalnego czucia, preferowania, a także z fundujących wszystkie te akty, aktów miłości i nienawiści oraz z odpowiadających tym aktom przedmiotów: jakości wartości, wysokości wartości, pozytywności wartości.