Decentralizacja władzy publicznej we Francji w drugiej połowie XX wieku

Abstract

Dzisiejszy ustrój terytorialny Francji kształtował się przez dziesięciolecia. Cezura określona w temacie pracy obejmuje okres przed wprowadzeniem reformy decentralizacyjnej w 1982 roku, ponieważ po II wojnie światowej wiele symptomów świadczyło o rozpoczęciu procesu decentralizacji przed początkiem lat osiemdziesiątych i nie kończy się umownie z upływem XX wieku, ale przekracza tę granicę o trzy lata. Zmiana konstytucji francuskiej w 2003 roku zwieńczyła proces decentralizacji usankcjonowała Republikę Francuską jako państwo jedno, niepodzielne i zdecentralizowane. Celem pracy jest wyodrębnienie i analiza tych uwarunkowań, które doprowadziły do ograniczenia centralizmu państwowego we Francji i wpłynęły na dokonanie reform ustroju terytorialnego poprzez nadanie poszczególnym szczeblom administracji terytorialnej samodzielności politycznej, wykonawczej i finansowej z jednoczesnym zachowaniem w systemie tradycyjnych pierwiastków centralistycznych.