Rodzina jako środowisko wychowawcze w świetle poglądów polskich filozofów spotkania

Abstract

Spotkanie jako kategoria filozoficzna obejmuje wiele różnorodnych typów relacji i konfiguracji człowieka z człowiekiem. W Polsce w ostatnich 20 latach XX wieku i później rozwijało się prężnie środowisko filozofów, wnikliwie badających problematykę spotkań międzyludzkich w duchu syntezy fenomenologii z personalizmem. Polscy filozofowie spotkania doszli do kilku znaczących odkryć i ustaleń, odnoszących się do całościowo i ogólnie ujętego tematu spotkania. Artykuł podejmuje próbę aplikacji ogólnej problematyki filozoficznej, wypracowanej w tym nurcie, do rozważenia bardziej szczegółowego problemu. Zasadnicze pytanie brzmi: czy odkrycia polskiej filozofii spotkania mogą być użyteczne w zastosowaniu do zbadania relacji w środowisku rodzinnym pod kątem efektywności wypełniania przez rodzinę funkcji wychowawczej względem dzieci. Autor dowodzi, że niektóre rozstrzygnięcia filozoficzne rzeczywiście mają zastosowanie w tak określonym obszarze badawczym.