| Abstrakt: | Przeprowadzone badania stanowiły próbę analizy narracji promocyjnej miast pod kątem możliwych przekształceń wątków kulturowych i ich konsekwencji. W oparciu o zgromadzony materiał należy wnioskować, iż praktyka zaciemniania i omijania niechcianych wątków oraz tworzenie promocyjnego symulakrum nie jest oceniana jako szkodliwe działanie dopóki nie przekracza granic etyki, estetyki oraz cierpliwości odbiorcy.
Co więcej, można stwierdzić, że narracja promocyjna często funkcjonuje jako zaczyn dyskusji
społecznej nad lokalną tożsamością. Sposób, w jaki sformułowane są dane wątki kulturowe
w narracji promocyjnej nie jest obojętny dla odbiorców, którzy buntują się, gdy odnajdują
niepokojące ich niekonsekwencje.
Na podstawie zgromadzonych wyników nie można przeprowadzić generalizacji na wszystkie miejskie narracje promocyjne, ponieważ miasta różnią się wątkami kulturowymi, budowanymi na nich narracjami. Jednocześnie, do dalszych badań służyć mogą modele relacji między narracją promocyjną a wątkami kulturowymi - umożliwią one porównanie sposobów, w jaki miasta postępują w swoich narracjach. Stwarzają one również możliwości
dla testowania poprawności w opisywaniu sposobów postępowania z wątkami kulturowymi
oraz możliwości utworzenia spójnego narzędzia analitycznego dla analizy mechanizmów (re)interpretacji kulturowych w narracji promocyjnej. Znaczenia tworzą „niewidzialne miasto” : sieć, bez której miasto nie byłoby sobą (por. Calvino 2005). W znaczeniach można gmerać, można je kontynuować, można o nich zapomnieć. Sposoby, w jakie traktuje się miejskie znaczenia wiele mówią o tym, jak mocno uznaje się je za konstytutywne dla danego ośrodka; wiele też mówią o swoich nadawcach i odbiorcach. Styk miasta - wątków kulturowych - promocji i odbiorcy pozostaje interesującym polem badawczym do dalszej eksploracji. |