L’origine du mode subjonctif (le subjonctif en latin et en français)

Abstract

Artykuł stanowi krótką charakterystykę coniunctivu łacińskiego, od którego wywodzi się francuski subjonctif. Autorka próbuje przedstawić rolę i ewolucję użycia coniunctivu, jego wpływ na subjonctif i zestawić użycia obu trybów. Wyniki porównania, świadczące o ograniczonym użyciu trybu subjonctif w stosunku do łacińskiego coniunctivu, pozwalają wnioskować, a w języku łacińskim coniunctivus był trybem supozycji i możliwości (zastępował nawet tryb rozkazujący dla drugiej osoby L poj.). Umożliwiał także podmiotowi mówiącemu zdystansowanie się do tego, co mówił. Przykładem może być użycie coniunctivu w mowie zależnej. Coniunctivus pomagał również wyrażać uczucia i opinie. Wybór trybu zależał przede wszystkim od samego podmiotą mówiącego. Współczesny francuski blokuje wiele użyć subjonctivu, np. po si, w mowie zależnej. Subjonctif nie zastępuje też trybu rozkazującego dla drugiej osoby 1. poj.