Mimesis i Anthropos albo o przymusie naśladownictwa. Dawkins – Tarde – Girard

Wężowicz-Ziółkowska, Dobrosława

Pełny rekord metadanych

DC pole	Wartość	Język
dc.contributor.author	Wężowicz-Ziółkowska, Dobrosława	-
dc.date.accessioned	2019-01-22T07:03:37Z	-
dc.date.available	2019-01-22T07:03:37Z	-
dc.date.issued	2018	-
dc.identifier.citation	Humanistyka i Przyrodoznawstwo, Vol. 24 (2018), s. 361-373	pl_PL
dc.identifier.issn	1234-4087	-
dc.identifier.uri	http://hdl.handle.net/20.500.12128/7882	-
dc.description.abstract	Memetyka to jedna ze współczesnych teorii kultury. Przyjmuje ona, że zasadniczym mechanizmem replikacji informacji pozagenetycznej jest naśladownictwo (Dawkins 1976), a życie społeczne i kultura to wynik podatności naszych umysłów na jednostki naśladownictwa – memy. Artykuł stanowi krytyczną syntezę stanowiska memetyków wobec ludzkiego mimetyzmu i przybliżając inne (filozoficzne, socjologiczne, antropologiczne, psychologiczne i neurobiologiczne) koncepcje naśladownictwa, zmierza do ugruntowania wyjściowej tezy memetyki, że człowiek jest zwierzęciem mimetycznym.	pl_PL
dc.description.sponsorship	Uniwersytet Śląski w Katowicach	pl_PL
dc.language.iso	pl	pl_PL
dc.publisher	Wydawnictwo UWM	pl_PL
dc.rights	Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska	*
dc.rights	Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne 3.0 Polska	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by-nc/3.0/pl/	*
dc.subject	memy	pl_PL
dc.subject	mimesis	pl_PL
dc.subject	anthropos	pl_PL
dc.subject	Dawkins, Tarde, Girard	pl_PL
dc.title	Mimesis i Anthropos albo o przymusie naśladownictwa. Dawkins – Tarde – Girard	pl_PL
dc.type	info:eu-repo/semantics/article	pl_PL
dc.relation.journal	Humanistyka i Przyrodoznawstwo	pl_PL
dc.identifier.doi	10.31648/hip.2637	-
dc.description.references	Blackmore S. (2002), Maszyna memowa, przeł. N. Radomski, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań. Borkowski W., Nowak A. (2005), Wpływ społeczny jako model rozprzestrzeniania się memów, „Teksty z Ulicy. Zeszyt memetyczny” 9: 44–67. Dawkins R. (1996), Samolubny gen, przeł. M. Skoneczny, Prószyński i S-ka, Warszawa. Dawkins R. (2014), Kapłan Diabła. Opowieści o nadziei, kłamstwie, nauce i miłości, przeł. M. Lipa, Wydawnictwo Helion, Gliwice. Dennett D. (1991), Consciousness Explained, Little Brown, Boston. Gallese V. (2009), The Two Sides of Mimesis. Girard’s Mimetic Theory, Embodied Simulation and Social Identification, “Journal of Consciousness Studies” 16 (4): 21–44. Gazzaniga M. (2013), Kto tu rządzi – ja czy mój mózg? Neuronauka a istnienie wolnej woli, przeł. A. Nowak, Smak Słowa, Sopot. Girard R. (1983), Rzeczy ukryte od założenia świata, przeł. M. Goszczyńska, „Literatura na świecie” 12: 296–308. Girard R. (1987), Kozioł ofiarny, przeł. M. Goszczyńska, Wydawnictwo Łódzkie, Łódź. Girad R. (1993), Sacrum i przemoc, przeł. M i J. Plecińscy, Brama, Poznań. Girard R. (2006), Początki kultury, przeł. M. Romanek, Znak, Kraków. Grant G. (2005), Leksykon memetyczny, przeł. D. Wężowicz-Ziółkowska, J. Polakowska, „Teksty z Ulicy. Zeszyt memetyczny” 9: 69–77. Kulesza W. (2017), Efekt kameleona. Psychologia naśladownictwa, Scholar, Warszawa. Latour B. (2014), Gabriel Tarde and the End of the Social, [in:] The Social in Question. New Bearings in History and the Social Sciences, P. Joyce (ed.), Routledge, London: 117–132. Latour B. (2010), Splatając na nowo to, co społeczne. Wprowadzenie do teorii aktora- -sieci, przeł. A. Derra, K. Abriszewski, Universitas, Kraków. Marsden P. (2009), „Wirus kraksy” i śmierć Diany, przeł. M. Sośnicka, [w:] Infosfera. Memetyczne koncepcje kultury i komunikacji, D. Wężowicz-Ziółkowska (red.), WSZOP, Katowice.Marsden P. (2000), Forefathers of Memetics: Gabriel Tarde and the Laws of Imitation, “Journal of Memetics – Evolutionary Models of Information Transmission” 4, URL=http://cfpm.org/jom-emit/2000/vol4/marsden_p.html [accessed 7.08.2018]. Marsden P. (1997), Crash Contagion and the Death of Diana: Towards a Memetic Paradigm for Understanding Mass Behavior, URL=http://www.viralculture.com/diana. htm [accessed 7.08.2018]. Norman M.D., Hochberg F.G. (2005), The “Mimic Octopus” (Thaumoctopus mimicus n. gen. et sp.), a New Octopus from the Tropical Indo-West Pacific (Cephalopoda: Octopodidae), “Molluscan Research”25 (2): 57–70. Tarde G. (1895), Les lois de l’imitation, Sladkine, Paris. [Réimpr. de l’éd. de Paris, 2016]. Tatarkiewicz W. (1976), Dzieje sześciu pojęć, PWN, Warszawa. Urbańska A. (1997), Koncepcja mimesis Rene Girarda. „Etnografia Polska” XLI: 21–45. Wężowicz-Ziółkowska D. (2008), Moc narrativum. Idee biologii we współczesnym dyskursie humanistycznym, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.	pl_PL
Pojawia się w kolekcji:	Artykuły (W.Hum.)