Istota nowego etapu w rozwoju stosunków polsko-niemieckich po roku 1989

Abstract

"Rok 1989 stanowi jedną z najważniejszych cezur w historii najnowszej stosunków polsko-niemieckich. W celu jej podkreślenia często używa się terminów: „przełom”, „zasadniczy zwrot”, „nowa jakość”1. O tej nowej jakości zadecydował zespół ściśle powiązanych z sobą nowych uwarunkowań, które wystąpiły z dużą intensywnością w stosunkowo krótkim czasie, a które można określić jako: - uwarunkowania wewnątrzpolskie (np. redefinicja treści polskiej racji stanu, której dokonał pierwszy rząd solidarnościowy z Tadeuszem Mazowieckim jako premierem); uwarunkowania wewnątrzniemieckie (np. przyśpieszony proces zjednoczenia Niemiec w latach 1989-1990, dla którego jednym z najważniejszych impulsów były zmiany ustrojowe w Polsce); z chwilą zjednoczenia Niemiec, Polska i powiększona o byłąNRD Republika Federalna Niemiec po uzyskaniu wspólnej granicy stały się sąsiadami; po roku 1990 stosunki polsko-niemieckie to relacje już tylko z jednym państwem niemieckim; - uwarunkowania zewnętrzne (międzynarodowe) rozpad „starego” porządku międzynarodowego (systemu jałtańsko-poczdamskiego), którego bardzo istotnym przejawem był rozpad tzw. bloku radzieckiego; wraz z zakończeniem zimnej wojny i zanikiem ideologicznego konfliktu Wschód - Zachód stosunki polsko- -niemieckie przestały być składnikiem dwubiegunowego podziału Europy; antagonizm systemowy W schód - Zachód nie stanowił j uż obciążenia dla stosunków między Polską a RFN." (fragm.)