Abstrakt: | Współczesna Hiszpania spośród wysoko rozwiniętych państw demokratycznych wyróżnia się ogromną liczbą działających partii politycznych, jednak dzięki selekcji wyborczej system partyjny tego kraju jest ustabilizowany, o wyraźnych już cechach systemu dwupartyjnego. Od czasu upadku autorytarnego systemu frankistowskiego (1975), Hiszpanie sześciokrotnie wybierali swój parlament (Kortezy Generalne). Jedynie Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (Partido Socjalista Obrero Espańol - PSOE)oraz Partia Ludowa (Partido Popular - PP) zdobywały niezmiennie na tyle dużą liczbę głosów, by można uznać, że są one trwałym elementem w życiu politycznym Hiszpanii, a także -co tu jest najważniejsze - są rzeczywiście albo potencjalnie partiami rządzącymi. Rządząca od 1982 r. PSOEw wypadku przegranej zastąpiona zostanie przez Partię Ludową. Brak „trzeciej siły” nie oznacza wyłącznej reprezentacji parlamentarnej tych dwóch partii, nie wyklucza to również powoływania rządów koalicyjnych. Tzw. partie regionalne z samego założenia wyborów do Kortezów nie wygrają, ale stanowią istotny czynnik równoważący ogólnokrajową scenę polityczną. [fragm. tekstu] |