Jesień - językowe obrazowanie w wierszowanych tekstach dzieci

Abstract

"Przyroda i cztery pory roku stały się od czasów T. Lenartowicza i M. Konopnickiej tematem konwencjonalnym w literaturze dla dzieci. Według J. Cieślikowskiego „Pory roku obok alegorycznych figur dorosłych miały figury dziecięce. Od dawna: malowane kalendarze, rozdziały elementarzy, książki z obrazkami miały swoje schematy ikoniczne, symbole i teksty werbalne stosowane na każdą porę roku. Wiosną przylatywały bociany, kwitły kwiaty, »maj« rymował się z »raj«, a wiosna była »radosna«; latem były wakacje, jesienią - pieczenie ziemniaków, a zimą ślizgawka, śnieżki, lepienie bałwana”. Te interpretacje przyrody dokonywane są na użytek dzieci, jednak z pozycji pamięci dorosłego. Materiał, jaki stanowi wierszowana twórczość dziecięca, daje nam możliwość sprawdzenia, jak kształtują się obrazy pór roku w postrzeganiu dziecięcym." […] (fragm.)