"Consortium totius vitae" (kan. 1055 pkt 1) : terminologiczna recepcja nauki Soboru Watykańskiego II o małżeństwie

Abstract

lektury Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes (nr 47–52) oraz Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium (nr 11) wyłania się całościowy obraz małżeństwa, który wciąż zadziwia bogactwem treści teologicznych: osobowo-etycznych, kościelno-wspólnotowych, czy wreszcie soteriologicznych. Z rozmysłem doktryna małżeńska koncentruje się dzisiaj na sformułowaniu: „intima communitas vitae et amoris” (małżeństwo), którego swoistą kulminacją jest „ecclesia domestica” (rodzina chrześcijańska). Niejako pomostem i klamrą spinającą obszary semantyczne obu rzeczywistości jest biblijne pojęcie „foedus”. Właśnie taką pastoralną prawdę o małżeństwie zamierzała oddać w języku kanonów Papieska Komisja Odnowy KPK. Należy uznać, że sięgnięcie po tradycyjną formułę „consortium totius vitae” łącznie z „matrimoniale foedus” było w pełni zasadne. [fragm. tekstu]