Drogi odnowy Kościoła według Evangelii gaudium papieża Franciszka

Abstract

Nowa ewangelizacja to nie jedynie kwestia metody i stosowanych środków, a więc domena teologii pastoralnej i samego duszpasterstwa, ale w dużej mierze rzeczywistość domagająca się refleksji dogmatycznej. W tym kluczu należy odczytać adhortację apostolską papieża Franciszka Evangelii gaudium. Nowa ewangelizacja zasadza się na odnowionej eklezjologii, która w prezentowanym dokumencie otrzymuje konkretne wskazówki papieskiego nauczania. Ma to tym większe znaczenie, że tekst ten stanowi wyraz głównych założeń pontyfikatu Franciszka. Kościół ukazany w Evangelii gaudium to wspólnota ewangelizująca i wciąż ewangelizowana, a podstawowa jej opcja to zaangażowanie misyjne. Kościół żyje dla Dobrej Nowiny, a jej głoszenie stanowi nieodzowny element jego tożsamości. Papież ukazuje cały Kościół, a więc duchownych i świeckich, jako podmiot ewangelizacji. Dotyczy to różnych wymiarów – pasterze i wierni, kobiety i mężczyźni, rodziny, młodzież, diecezje i parafie. Szczególne znacznie przypisuje małym wspólnotom. Jednocześnie cały Kościół i ochrzczony indywidualnie, niezależnie od powołania i funkcji, potrzebuje ciągłego przyjmowania Ewangelii i nawracania się według Słowa Bożego. Nie jest to tylko kwestia osobistej czy wspólnotowej moralności. Franciszek wzywa Kościół do nawrócenia pastoralnego. Oznacza ono po pierwsze radykalne skoncentrowanie się na orędziu zbawczym. Z tego wypływa odważna rewizja zwyczajów, praktyk, podejmowanych działań – ocena ich skuteczności, zasadności we współczesnym świecie, przede wszystkim w aspekcie bezapelacyjnego ukazywania Jezusa i Jego orędzia. Evangelii gaudium ukazuje kondycję Kościoła, jego mocne i słabe strony. Nie zostawia jednak tylko samego opisu – wskazuje na drogi wyjścia z kryzysów i pomnożenie dobra, które jest bogactwem Kościoła. Tekst bowiem wyraża optymistyczną wizję świata, Kościoła, ewangelizacji. Dzieje się tak zawsze wtedy, kiedy ochrzczeni koncentrują się na Jezusie, a rozwijany zapał misyjny prowadzi do doświadczania prawdziwej radości. Główne kierunki dla postrzegania Kościoła, który jest ewangelizowany i ewangelizuje oddają krótkie sugestywne wezwania papieża Franciszka: „Nie pozostawmy ich [tj. ubogich] nigdy samych”, „Nie pozwólmy się okradać z misyjnego entuzjazmu!”, „...nie pozwólmy się okradać z radości ewangelizacji!”, „Nie pozwólmy się okraść z nadziei!”, „Nie pozwólmy się okraść ze wspólnoty!”, „Nie dajmy się okraść z Ewangelii”, „Nie ograniczajmy ani żądajmy kontroli tej siły misyjnej!”, „Przyjmijmy wzniosły skarb objawionego Słowa”, „Nie bądźmy na uboczu tego marszu żywej nadziei”. || new evangelization isn’t only a matter of the method and administered measures, so the domain of pastoral theology and pastoral care, but largely the reality demanding dogmatic reflection. According to this guideline one should read Apostolic Exhortation of the Pope Francis Evangelii gaudium. The new evangelization is based on renewed ecclesiology, which in the presented document receives specific guidance of the papal teaching. It is of even greater significance because this text constitutes the word of main assumptions of Francis’ pontificate. The Church portrayed in Evangelii gaudium is an evangelizing community and still evangelized and the basic option is the missionary commitment. The Church lives for the Gospel and its proclamation is an essential element of his identity. Pope shows the whole Church, so the clergy and laity, as the subject of evangelization. This applies to different dimensions – pastors and faithful, men and women, families, youth, dioceses and parishes. Small communities are ascribed particular importance. At the same time the whole church and one baptized individually, regardless of vocation and function, needs continuous accepting the Gospel and converting according to the Word of God. This is not just a matter of personal or communal morality. Francis calls the Church to pastoral conversion. It marks the first radical focus on the message of salvation. With this comes a bold revision of the customs, practices, actions taken – evaluation of their effectiveness, legitimacy in the modern world, primarily in terms of outright portraying Jesus and his message. Evangelii gaudium shows the condition of the Church, its strengths and weaknesses. It does not only present the description but also points to the way out of the crisis and multiplying the good that is the wealth of the Church. Text is expressing optimistic vision of the world, the Church, evangelization. This happens whenever baptized focus on Jesus, and developed missionary zeal leads to experiencing true joy. A brief but suggestive call the Pope Francis gives the main directions for the perception of the evangelizing and evangelized Church: ‘May we never abandon them [this is poor]’, ‘Let us not allow ourselves to be robbed of missionary enthusiasm!’, ‘Let us not allow ourselves to be robbed of the joy of evangelization!’, ‘Let us not allow ourselves to be robbed of hope!’, ‘Let us not allow ourselves to be robbed of community!’, ‘Let us not allow ourselves to be robbed of the Gospel!’, ‘Let us not stifle or presume to control this missionary power!’, ‘Let us receive the sublime treasure of the revealed word’, ‘May we never remain on the sidelines of this march of living hope!’.