„Przepisywanie” dramatu jako przykład transferu literackich mitów

Abstract

Gdy pod koniec lat sześćdziesiątych XX wieku Heiner Müller zaczął przekładać na język niemiecki dramaty Szekspira, krytycy od razu zwrócili uwagę na fakt, że wykraczają one poza ramy tradycyjnych tłumaczeń. Jego kolejne próby mierzenia się z twórczością słynnego stratfordczyka – powstałe w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych teksty, takie jak Makbet (1971), Hamlet Maszyna (1977) czy Anatomia Tytusa all of Rome. Komentarz do Szekspira (1984) – traktować należy już jako odrębne utwory sceniczne, dla których szekspirowskie historie stają się jedynie punktem wyjścia. Müller bowiem modyfikuje, rozbija, przetwarza, komentuje i uwspółcześnia utwory Szekspira, sytuując je w nowym kontekście społecznym, kulturowym i politycznym[...]