Abstrakt: | Podstawowymi źródłami przychodów klasztoru paulinów we
Włodawie były: darowizny, wyderkafy, sprzedaż ziemi, wynajem lokali,
pomoc prowincji, odsetki bankowe oraz opłaty od ludności żydowskiej.
Należy podkreślić, że wynajem lokali oraz odsetki bankowe pojawiły
się w XIX w. Obok tych dominujących źródeł występowały także inne,
m.in. przychody z miewa, sprzedaż narzędzi rolniczych, sprzedaż
produktów rolnych oraz owoców, czy sprzedaż zwierząt.
Najwięcej klasztor włodawski wydawał na różnego rodzaju prace
budowlane i remontowe oraz podatki. Wydawano również na zakup
żywności, utrzymanie budynków, pensje dla czeladzi czy inwestycje
folwarczne. Wszystkie dane dotyczące wydatków pochodzą jedynie z
XVIII w.
Sytuacja finansowa klasztoru we Włodawie była niestabilna, co
utrudniało planowanie ekonomiczne. Okresy dobrej sytuacji i okresy
kryzysów finansowych przeplatały się. Zysk uzyskiwany przez klasztor
włodawski były dosyć wysokie i średnio w ciągu roku wynosiły 3275 zł.
Zatem sytuacja finansowa placówki we Włodawie była stosunkowo
niezła. Pojawiało się zadłużenie, ale dosyć szybko je likwidowano. |