Wstęp

Abstract

Paidia, termin zaproponowany przez Rogera Caillois, wydaje się nam na tyle pojemny, że umożliwia wpisanie w jego zakres niemal wszystkich aspektów dzieciństwa. Autorowi Żywiołu i ładu zależało nie tylko na terminie wyrażającym pierwotny dar improwizacji i uciechy, ale również na samej jego etymologii: Zdecydowałem się na słowo paidia, ponieważ etymologicznie wywodzi się ono od greckiego słowa dziecko, nadto zaś nie chciałem niepotrzebnie komplikować sprawy, odwołując się do określeń zapożyczonych z mowy antypodów. Niemniej sanskryckie kredati oraz chińskie wan dzięki wielkości i charakterowi znaczeń ubocznych wydają się zarazem bogatsze i znamienniejsze. Co prawda nadmierna wieloznaczność grozi pewnym pomieszaniem pojęć. Kredati oznacza zarazem zabawę dorosłych, dzieci i zwierząt. Stosuje się je między innymi dla określenia podskoków, szybkich, swobodnych ruchów wyrażających nadmiar radości czy żywotności...