Abstrakt: | Religijnym centrum judaizmu w okresie dominacji helleńskiej i rzymskiej w Palestynie była
Jerozolima i jej świątynia. Stosunek do kultu sprawowanego w świątyni charakteryzował coraz
bardziej napięte relacje między rodzącym się chrześcijaństwem a judaizmem. Spór ten nie ustał po
zburzeniu świątyni, lecz jeszcze się nasilił, obejmując między innymi kwestie kanonu biblijnego,
tłumaczeń wspólnych tekstów oraz zasad ich interpretacji. Zagadnienie krytyki kultu jest szczególnie
interesujące, ponieważ kult świątynny był przedmiotem negatywnej oceny także w kręgach
judaizmu. Autor artykułu przedstawia świadectwa tej krytyki, zwracając szczególną uwagę na jej
motywacje. Omawia źródła hebrajskie, aramejskie i greckie. |