Abstrakt: | W niniejszym artykule zbadano zestawienia składające się z rzeczowników pozostających
w związku zgody w języku polskim, takie jak kobieta anioł, praca marzenie, dziecko geniusz
oraz kierowca cham. Stwierdzono, że mają one cechy wyrażeń ekspresywnych, podobnie do
wyrażeń w języku angielskim analizowanych przez Pottsa (2007) oraz złożeń w języku niemieckim
badanych przez Meibauera (2013). Zaproponowano podział polskich zestawień
ekspresywnych na dwa typy. Przedstawiono argumenty za traktowaniem zestawień pierwszego
typu, np. kierowca cham, jako wyrażeń o strukturze współrzędnej (tj. składających
się z elementów równorzędnych pod względem semantycznym). Wykazano, że zestawienia
drugiego typu, np. praca marzenie, zachowują się jak połączenia rzeczownikowe o semantycznej
strukturze nadrzędno-podrzędnej, tj. jako zestawienia atrybutywno-apozycyjne (por. Scalise i Bisetto 2009). W artykule postuluje się istnienie strefy pośredniej pomiędzy
obiema grupami zestawień ekspresywnych w języku polskim. |