What else is civilization for : narration overcoming fear and trauma in Graham Swift

Abstract

Tom Crick, narrator najpopularniejszej powieści Grahama Swifta Kraina Wod, uważaopowiadanie historii za metodę łagodzenia dziecięcego lęku przed ciemnością, w potrzebienarracji dostrzegając wyraz typowo ludzkiego dążenia do porządkowania rzeczywistości.Fragmentaryczny i repetytywny styl narracji większości książek Swifta odzwierciedlacharakterystyczne dla jego postaci poczucie separacji od świata i uwięzienia w momencietraumy, ktore uniemożliwia linearne rozwinięcie opowieści. Opłakując niemożliwość odzyskaniapierwotnej pełni, powieści Swifta jednocześnie afirmują przypadkowość kondycjiludzkiej, jako że wysiłki protagonistow zmierzające do przezwyciężenia strachu możnauznać jedynie za prowizoryczne. Jednocześnie autor kwestionuje status samej narracji jakomoralnie niejednoznacznej, potencjalnie nacechowanej przemocą i odpowiedzialnej za nieodwracalnezanurzenie podmiotu w czasie. Niniejszy artykuł stanowi analizę obu podejśćdo narracji jako metody racjonalnego wyjaśniania rzeczywistości w powieściach Shuttlecock(1982) oraz Kraina wod (1984) Grahama Swifta.