Queerowanie Freuda, queerowanie Lacana? : o queerowo-psychoanalitycznych użytkach i nieużytkach

Abstract

Jakie są związki psychoanalizy i polityki? Czy psychoanaliza jest polityczna? Jak można politycznie wykorzystywać psychoanalizę? Pole do rozważań zaiste szerokie, bo polityczność, wiemy przecież nie tylko od Deleuze’a i Guattariego, zaczyna się od rodziny – komórki reprodukującej nie tylko społeczną massa tabulettae, lecz także porządek społeczny i organizujące go reguły. A rodzina rozumiana jako układ ról określający jednostkę ogniskuje na sobie zainteresowanie psychoanalizy od jej zarania. Pytanie, które w związku z tym bywa stawiane, brzmi: czy psychoanaliza, opisując rodzinę i określający ją system relacji poprzez odkrycie kompleksu Edypa, ma w sobie potencjał rozsadzania społecznego ładu, czy też, ta sama psychoanaliza – podkreślając socjalizacyjną rolę rozwiązania kompleksu Edypa – stanowi siłę konserwującą tradycyjny (czy może mieszczański) układ ról rodzinnych jako jedyny zapewniający właściwy kierunek rozwoju jednostki?