Ucząc współczesności : tezy

Abstract

Mówiąc o „współczesności” jako jednostce procesu literackiego, stajemy wobec niej intelektualnie bezradni. „Współczesność” jest tym, co wypełnia naszą świadomą biografię i co umyka z naszego czasu, starzejąc się szybciej niż poznana przez nas kiedyś i przyswojona sobie przeszłość. We „współczesności” modelujące formuły „początku” i „końca” wprawiają nas w zakłopotanie, ponieważ nie możemy określić obu granic „współczesności”. Indywidualnie możemy wyznaczać jej „początek”, ale nie poznamy jej „końca”, bo ten wciąż umyka przed nami, przesuwa się w przód, jest jakąś miarą „przyszłości” [...].