Abstrakt: | "W dominujących we współczesnej humanistyce dyskusjach dotyczących współistnienia
ludzkich i pozaludzkich form życia temat relacji człowieka ze światem
roślin wciąż nie doczekał się dokładniejszego omówienia (Gagliano, Ryan i Vieira 2017:
VII–IX). Co więcej, zazwyczaj ogranicza się albo do pełnych laboratoryjnej fascynacji tendencji
do przedstawiania roślin jako organizmów samowystarczalnych, albo do trącących
naiwnością sentymentalnych obrazów człowieka obcującego z „naturą”. Ten podwójny
impas, wynikający czy to z afirmatywnego podejścia do nowoczesnych technologii, czy
też z przekonań biokonserwatywnych, uniemożliwia spojrzenie na rośliny z nieco szerszej
perspektywy, bo zakładającej bardziej inkluzywne podejście, oparte na politycznej
koncepcji powiązania między rozmaitymi organizmami i ekosystemami, jakie występują
w przeróżnych konfiguracjach i układach." [...] (fragm.) |