Pracownicy i pracodawcy jako twórcy rozwiązań prawnych : zarys problematyki

Abstract

Fundamentem negocjacyjnego modelu kształtowania prawa pracy w społecznej gospodarce rynkowej jest dialog społeczny w stosunkach pracy, oparty na dobrowolności oraz wzajemnym poszanowaniu podstawowych interesów partnerów społecznych oraz dobra wspólnego. Przepis art. 20 Konstytucji RP uznaje dialog partnerów społecznych za jeden z filarów ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej1. Zasada solidarności, powiązana z zasada˛ dialogu społecznego, tworzy bowiem preferencje dla rozwiązań o charakterze negocjacyjnym, których narzędziem są w dużym stopniu układy zbiorowe pracy. Negocjacyjna metoda tworzenia prawa, maja˛ca zastosowanie przede wszystkim w stosunkach pracy, znajduje w Konstytucji RP silne uzasadnienie aksjologiczne2. Powyższe cele powinny być realizowane z uwzględnieniem zasadniczej funkcji zbiorowego prawa pracy, która˛ jest równoważenie interesów pracowników, pracodawców i interesu publicznego.