Dwudziestowieczne prezentacje opery ludowej "Sałasznicy"

Abstract

Jedyny utwór sceniczny Jana Sztwiertni – Sałasznicy – młodzieńczy i może mniej wartościowy pod względem artystycznym niż kompozycje późniejsze, można dziś określać mianem symbolu, synonimu twórczości. Wartość Sałaszników mierzyć należy ich znaczeniem dla regionalnej kultury muzycznej i trudem zmierzenia się Sztwiertni z formą, w której sięga on po wątki kulturowe macierzystego regionu zawarte w folklorze pieśniowym i tanecznym. Analiza materiałów archiwalnych dotyczących życia i twórczości kompozytora, jak również nasza wiedza o tym, że często studiował partytury operowe, pozwalają wnioskować, iż formy muzyczno‑teatralne znajdowały się w kręgu zainteresowań Sztwiertni.