(Bez)ruch i cisza obrazu-myśli według JLG

Abstract

Taktykom prędkości, hałasu przeciwstawić taktyki powolności, ciszy - zapisał Robert Bresson w Notatkach o kinematografie. Strategia zwalniania/zatrzymywania ruchomych obrazów w epoce medialnego przyspieszenia jest jednym z wyznaczników stylu późnego Jean-Luca Godarda, zarówno w odniesieniu do jego dzieł z pogranicza filmu, wideo i fotografii, jak i do jego komentarzy teoretycznych. Konsekwentnie powracające w kolejnych realizacjach Godarda eksperymenty z unieruchomieniem obrazu sytuują się w centrum zainteresowania Barbary Kity, filmo- i medioznawczyni związanej z Uniwersytetem Śląskim. W rozprawie Obraz zatrzymany. Praktyka i teoria późnego Godarda badaczka analizuje trzy dekady twórczości francusko-szwajcarskiego artysty w odniesieniu do szeroko zakreślonej refleksji teoretycznej na temat materii oraz istoty obrazu. Wywód naukowy jest zogniskowany wokół trzech głównych kategorii: obrazu zwolnionego/zatrzymanego, obrazu malarskiego oraz fotografii (Fragment tekstu).