Kolory antyku

Abstract

Teoria koloru rozwijała się już w myśli filozoficznej V wieku p.n.e. - Empedokles stworzył teorię emanacji, które to emanacje wydobywają się z ciał-rzeczy i napotykając pory (szpary) w naszych oczach, powodują widzenie barw. Barw tych rozróżnił cztery - białą, czarną, czerwoną i żółtą. Atomista Demokryt połączył te barwy z kształtami i układami atomów ciał - pewien układ atomów wywołuje określony kolor. Arystoteles twierdził, że kolor jest nieodłączny od ciała, ale jest on niejako potencjalny - do jego percepcji potrzebne jest światło. Wszystkie zaś barwy według niego powstają z bieli i czerni, a więc ze światła i ciemności. Teoria ta została rozwinięta w anonimowym dziele De coloribus z czasów Teofrasta, którego autor różnorodność i nieograniczoność barw tłumaczy zmianami, jakim ulegają one wobec cienia i światła. [fragm. tekstu]