Abstrakt: | Dziecko w okresie kształcenia wczesnoszkolnego czuje wewnętrzną potrzebę śpiewania i recytacji. Często spontanicznie intonuje zasłyszane lub stworzone przez siebie melodie, rytmizuje bezwiednie teksty. Recytowanie rytmiczne tekstów, przysłów i wyliczanek dziecięcych jest dla niego formą łatwą i atrakcyjną. Piosenka
w tego typu działaniach jest najprostszym a zarazem najbliższym dziecku utworem muzycznym, który jest ono w stanie zrozumieć, przeżyć, przyswoić i odtworzyć. Ten typ materiału muzycznego, który stanowi źródło przeżyć emocjonalnych dzieci, może wpłynąć na kształtowanie się smaku artystycznego, przyczynić się do rozwoju zamiłowań muzycznych (E. Lipska, M. Przychodzińska, 1991). Śpiew i rytmiczna recytacja są także podstawą rozwoju wrażliwości słuchu w różnych jego przejawach: wysokości dźwięku, czasu trwania, dynamiki, tempa i artykulacji (...) |