| Abstrakt: | Istnieje coraz więcej dowodów na to, że coaching może wpłynąć na poprawę inteligencji
emocjonalnej i dobrostanu jednostki. Celem niniejszego badania jest analiza roli coachingu jako
podejścia wzmacniającego inteligencję emocjonalną i dobrostanu, ze szczególnym
uwzględnieniem roli aspektów psychoedukacyjnych w tym procesie. Niniejszą pracę otwiera
Część I, w której przedstawiono kontekst badania, dokonano dokładnego przeglądu literatury
naukowej dotyczącej pojęć coachingu, dobrostanu, inteligencji emocjonalnej i psychoedukacji, a
także umiejscowienia coachingu w różnych kontekstach pedagogicznych. Część II pracy zawiera
dokładny opis metodologii badań: projektowania badań, metod, technik i narzędzi badawczych,
projektu badań empirycznych oraz procedur gromadzenia i przetwarzania danych. Wyniki badań
są następnie zaprezentowane i omówione w części III pracy.
Do badań wykorzystano metodę quasi-eksperymentu i ankietę. Ogólna populacja liczyła
300 osób dorosłych na wczesnym etapie kariery w branży technicznej. Grupa Eksperymentalna
do badania została wybrana spośród 200 pracowników start-upu z branży technicznej w
Barcelonie - wszyscy dorośli na wczesnym etapie kariery (24-35 lat). Rozdano ankiety
diagnostyczne w celu pomiaru poziomu inteligencji emocjonalnej i dobrostanu w dużej populacji
oraz w Grupie Eksperymentalnej na początku badania. Poziomy inteligencji emocjonalnej i
dobrostanu uczestników eksperymentu zostały zmierzone po zakończeniu programu coachingu i
porównane z poziomami ex ante , a także z poziomami wyjściowymi populacji ogólnej.
W końcowej części opracowania załączono dyskusje ograniczeń wybranych metod i
procedury badawczej, omówiono kierunki przyszłych badań oraz praktyczne zastosowania
uzyskanych wyników. Wyniki pokazały, że program coachingowy doprowadził do zwiększenia
inteligencji emocjonalnej i dobrostanu we wszystkich ich wymiarach. Praca dostarcza dowodów
na to, że coaching może być skutecznym podejściem do poprawy inteligencji emocjonalnej i
dobrostanu. Uzyskane wyniki mają zatem zasadnicze znaczenie dla rozwoju różnych metod
pracy z jednostką - takich jak coaching - służących poprawie inteligencji emocjonalnej i
dobrostanu w różnych obszarach życia osobistego, a także w sferze zawodowej. |