Samorząd terytorialny a podział władzy państwowej w Konstytucji RP z 1997 r.

Abstract

Samorząd terytorialny to instytucja głęboko osadzona w strukturze społeczeństwa obywatelskiego, a jako taki powinien mieć ustrojowo zagwarantowaną możliwość naturalnej ewolucji, stosownie do rozwoju i osiągania kolejnych etapów dojrzałości polskiego społeczeństwa obywatelskiego. W konsekwencji w założeniu ustrojodawcy regulacja konstytucyjna tej instytucji nie tylko nie powinna stanowić czynnika hamującego naturalne procesy zachodzące wraz z rozwojem społeczeństwa obywatelskiego w strukturach wspólnot samorządowych, lecz powinna pozwalać na ich petryfikowanie w ustrojowych ustawach samorządowych. W niniejszej pracy możliwość realizacji powyższego założenia oraz obszaru kompetencji samorządu terytorialnego jest rozpatrywana przez pryzmat zasad podziału władzy państwowej oraz decentralizacji władzy publicznej. Rozważania prowadzą do wniosku o braku istnienia podstaw ustrojowych do wyodrębnienia władzy samorządowej jako niezależnego i równorzędnego w stosunku do pozostałych segmentu władzy państwowej. Ustrojodwca stworzył jednak podstawy do wydzielenia w ramach pionowego podziału władzy państwowej władztwa wspólnot samorządowych i władzy samorządowej.