Technos : o systemowych przyczynach klęski przyzwoitości

Abstract

W Europie, co najmniej od schyłku średniowiecza, szybki rozwój techniki jest uznawany za wyznacznik stopnia zaawansowania cywilizacyjnego. W XIX wieku takie podejście zyskało status opinii naukowej dzięki ustaleniom badaczy, którzy na postawie wiedzy o współczesnych sobie rozmaitych kulturach świata sformułowali tezę, że każde społeczeństwo przejść musi podobne etapy, ale zróżnicowane tempo tych przemian sprawia, iż jedne ludy samodzielnie wkraczają na drogę przyspieszonego rozwoju, a inne trzeba do tego nakłaniać. Wśród uczonych zapanowała wówczas dość powszechna zgoda odnośnie do znaczenia najwyższego stopnia ludzkiej „kultury, czyli cywilizacji”. Nie wszyscy byli jednak zgodni co do tego, że rozwój techniki i poprawa materialnych warunków życia człowieka mogą znacząco wzbogacić jego życie wewnętrzne i przyczynić się do rozwoju świadomości jednostki, a także umożliwić jej twórczy wkład w rozwój kultury artystycznej i intelektualnej [...].