Zawsze jest jakieś "ale" : "Pinokio", czyli co to znaczy "wyjść na ludzi"?

Abstract

Wszystko zaczyna się od braku. Dom nie jest domem, ten, który miał być synem, zachowuje się jak hultaj. „Domem Gepetta był pokoik na parterze [stanzina terrena], oświetlany przez małe okienko pod schodami. O bardziej liche umeblowanie byłoby trudno: kiepskie krzesło, rozchwiane łóżko i rozklekotany stół”1. Ledwie co wystrugany z kawałka drewna pajac: „już zaczyna[sz] lekceważyć własnego ojca” (P, 15). Ale chodzi nie tylko o brak, lecz również o sposób radzenia sobie z nim. (Nieobecne) przedmioty zastąpione zostają przez ich (obecny) naśladowczy wizerunek. Mimesis włada tą rzeczywistością, uzupełniając jej niedostatki.