Frekwencja form i badanie procesów historycznojęzykowych

Abstract

Frekwencja różnych elementów językowych w tekście, system ie gramatycz­nym lub w słowniku jest właściwością bardzo interesującą współczesną historię języka. W miarę bowiem pogłębiania studiów diachronicznych przestało wy­starczać stwierdzenie, że w pewnym okresie nastąpiła zmiana A =^B; obecnie chce się dokładniej poznać przebieg tego procesu, jego kolejne stadia, a więc nie tylko stadia krańcowe, tj. obecności A i obecności B, ale też stadia pośred­nie, gdy współwystępujące A i B walczą ze sobą. Posługując się porównywaniem różnych wielkości liczbowych charakteryzujących frekwencję A i B (w zależ­ności od parametrów czasowych, geograficznych, styli stycznych, formalnojęzykowych itd.) można w konkretny sposób określić narastanie procesu w czasie i różne jego uwarunkowania.