Rola rodziny w kształtowaniu prozdrowotnych postaw wobec własnego ciała i zdrowia dziewcząt

Abstract

Rodzina – jak pisze Maria Przetacznikowa – od początku życia dziecka stanowi najbliższe mu otoczenie społeczne. W miarę rozwoju dziecka następuje stopniowe rozluźnianie więzów rodzinnych na rzecz rozszerzania kontaktów ze środowiskiem rówieśniczym, jednak formalna struktura rodzinna, a przede wszystkim atmosfera życia rodzinnego silnie oddziałują na kształtującą się osobowość zarówno małego dziecka, jak i później młodego człowieka, decydując o jego dobrym lub złym przystosowaniu społecznym. Jednocześnie rodzina poprzez spełnianie funkcji socjalizacyjnej jest pierwszą i podstawową instytucją, gdzie dziecko uczy się podstawowych zachowań oraz zdobywa najistotniejsze dla swojego rozwoju informacje i doświadczenia zdrowotne. A zatem to przede wszystkim w ramach rodziny następuje wychowanie zdrowotne i kształtowanie postaw wobec zdrowia, przekazywanie pewnych elementów wiedzy dotyczącej zdrowia i choroby, wyrabianie emocjonalnego stosunku do zdrowia jako wartości, uczenie podstawowych nawyków higienicznych i pielęgnacyjnych, zachowań pro‑‑ i antyzdrowotnych, zachowań w chorobie itd. Zakres wiedzy i doświadczeń zdrowotnych dziecka w rodzinie jest więc bardzo szeroki: od higieny osobistej, poprzez higienę żywienia, aż do higieny psychicznej i racjonalnej organizacji czasu wolnego. Oddziaływanie zdrowotne rodziny na swoich członków ma niewątpliwie związek z poziomem pełnienia funkcji jej przypisanych, a to z kolei uwarunkowane jest m.in. wykształceniem rodziców i poziomem ich kultury pedagogicznej, sposobem spędzania czasu wolnego, poziomem uznawania wartości zdrowia, warunkami ekonomiczno‑‑ bytowymi rodziny itp.