Abstrakt: | Dnia 19 czerwca 1980 r. państwa członkowskie EWG podpisały w Rzymie
konwencję o prawie właściwym dla zobowiązań umownych. Konwencja ta weszła w życie 1 kwietnia 1991 r., po dokonaniu ratyfikacji przez
siódme państwo członkowskie. Jest dostępna tylko dla państw członkowskich
[dawniej: EWG, obecnie: Unii Europejskiej]. Doceniając wagę konwencji,
państwa członkowskie (EWG) w deklaracji wspólnej z 19 czerwca
1980 r. wyraziły opinię, że każde państwo, które stanie się członkiem
Wspólnot Europejskich, przystąpi do konwencji (pkt III).
Państwa, które członkostwo w Unii uzyskały w dniu 1 maja 2004 r.,
wolę przystąpienia do konwencji rzymskiej potwierdziły w art. 5 ust. 2 aktu
określającego warunki ich przystąpienia do UE oraz dostosowań w traktatach
stanowiących podstawę UE.
Przystąpienie do konwencji rzymskiej dziesięciu nowych państw członkowskich
przewiduje konwencja akcesyjna, otwarta do podpisu na posiedzeniu
Rady Ministrów Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych UE w dniu
14 kwietnia 2005 r. w Luksemburgu. Konwencja ta określa również przystąpienie
tych państw do pierwszego i drugiego protokołu w sprawie wykładni
konwencji rzymskiej.
W myśl art. 5 ust. 1 konwencji akcesyjnej, wchodzi ona w życie (w stosunku
do państw, które ją ratyfikowały) pierwszego dnia trzeciego miesiąca
następującego po złożeniu drugiego dokumentu ratyfikacyjnego. W stosunku
do każdego kolejnego państwa (strony konwencji) wejdzie w życie pierwszego
dnia trzeciego miesiąca następującego po złożeniu przez nie dokumentu
ratyfikacyjnego. |