Ocena prac plastycznych

Abstract

"Bardzo ważne jest, aby nauczyciel uświadomił dzieciom i nauczył ich, że są oceniane za zadanie, które wykonały, a nie jako osoba dobra lub zła, mądra czy głupia, zdolna albo niezdolna i każde z nich ma szansę bardzo dobrego wykonania pracy na poziomie swoich możliwości. Nie powinien kierować się w ocenie dziecka opiniami zasłyszanymi, ale dać mu szansę wykazania się swoimi możliwościami oraz stworzenia mu jak najbardziej optymalnych warunków do rozwoju twórczego (tzn. zaakceptować dziecko, darzyć go zainteresowaniem i miłością, wierzyć w nie, dostarczyć interesujących bodźców, warsztatu plastycznego, stosować ciekawe metody pracy), by miało pewność, że jest osobą wartościową, ważną, potrafi zrobić coś dobrego. Nawet z doświadczenia negatywnego należy nauczyć je wyciągać spostrzeżenia i wnioski, które będą motywować do dalszej pracy. Praca plastyczna dziecka jest komunikatem niewerbalnym o nim. Sposób jego odkodowania i przetworzenia daje nam obraz możliwości i osiągnięć ucznia, jego stylu pracy oraz zachowania. Jak stwierdza D. Barnes, zależnie od zmian form porozumiewania się zmienia się również forma tego, czego dzieci się uczą. Dzieci otrzymują komunikat, czy oczekuje się od nich aktywnego uczestnictwa, czy mają funkcjonować jako odbiorcy. Kształtuje to nie tylko ich myślenie, ale również zachowanie. Musimy pozwolić się wypowiadać uczniowi, szanować charakter jego mowy w każdej formie ekspresji twórczej, dbać o wzbogacenie jego wiedzy i doświadczenia, razem ze wzbogaceniem myśli i uczuć".