Wilki i ludzie : wprowadzenie na trzy głosy

Abstract

"Poniższy tom, starając się choćby w części rozwikłać złożoną, ekologiczno-kulturową relację między Homo sapiens s. a światem zwierzęcym, szczególną uwagę skupia właśnie na wilku – tropie i figurze wspomnianego imaginarium, ale i Canis lupus, realnie istniejącym w przyrodzie gatunku. I czyni to, niebezzasadnie konfrontując wiedzę przyrodoznawczą z kulturowym obrazem wilka, jego „antropologią”, rozumianą jako pozanaukowa myśl, słowo i wiedza (lore) o wilku. Stawia też pozornie proste, ale jednak istotne pytanie: dlaczego wilk? Czemu nie orzeł, jastrząb, niedźwiedź, ryś, lis, ale wilk właśnie w kulturze i wyobraźni Europejczyków wyznacza to szczególne locus/oikos – miejsce spotkania lykos i anthropos, które uczyniło z nich antagonistów, miejsce w którym akty wrogości, eksterminacji i lęki łączą się z szacunkiem, podziwem i fascynacją? Bo że tak właśnie jest dowodzą nie tylko zgromadzone tu rozprawy, ale także olbrzymie zasoby (siłą rzeczy nie przywołanych tu) mitów, podań, legend, przysłów, powieści, poematów, reliefów, obrazów wielu ludów półkuli północnej. Co takiego jest w człowieku i wilku, że ich drogi, krzyżując się tu i ówdzie, bo wcale nie stale, niemal zawsze przywodziły wilka do zguby, a człowieka do tworzenia kolejnych opowieści o sobie i tym zwierzęciu??