Lupus in fabula

Abstract

Autorka w swoim artykule przywołuje różne glosa o wilku. Tekst podzielony jest na kilka podrozdziałów: o eksterminacji wilka i jego śladzie w ujęciu E. Lévinasa, o wilku w wierzeniach ludowych, w których był konstrukcją ambiwalentną, dwoistą, farmakonem, o wilku, który kryje się w nazwach roślin tj. wawrzynek wilczełyko, pokrzyk wilcza jagoda, wilczomlecz, tojad i in. Osobną część stanowi podrozdział „Korzenie”, który jest szkicem o biocentryzmie Aldo Leopolda oraz „Psalmy” – interpretacja Psalmu wilczego i Psalmu milczącego T. Nowaka, którą autorka rozwija w dywagację o wykorzenieniu człowieka z wilka i natury, o wilku jako miejscu dla człowieka, Heimacie, w duchu ekokrytyki i troskliwego namysłu nad relacją człowiek – zwierzę – miejsce.