Wilamowice i wilamowiczanie w dziełach ks. Franciszka Augustina "Jahrbuch oder Zusammenstellung geschichtlicher Tatsachen, welche die Gegend von Oswieczyn und Saybusch angehen" oraz kontynuacji "Kroniki parafii żywieckiej"

Abstract

Wilamowice to małe miasteczko, położone w województwie śląskim, na granicy z województwem małopolskim. Miejscowość ta początkami swymi sięga niewątpliwie XIII wieku i jej założycielami byli koloniści niemieccy. Wilamowice znane są przede wszystkim z odrębnych zwyczajów i specyficznego języka najstarszych już niestety mieszkańców, który można określić jako etnolekt wilamowicki. Jest to raczej odmiana górnoniemieckiego dialektu staroniemieckiego z pewną domieszką języka polskiego. Zarówno obyczaje, trwająca do czasów II wojny światowej hermetyczność mieszkańców, wreszcie język wyróżniały bardzo Wilamowice wśród innych sąsiednich miejscowości. Względny zaś dostatek mieszkańców dodatkowo wpływał jeszcze na szerzące się różne anegdoty i opowiadania związane z tą miejscowością i jej mieszkańcami.