Z problematyki badań nad kulturą intelektualną rzymskich konsulów w latach 146-43 przed Chr.

Abstract

W republikańskim Rzymie konsulowie (consules) należeli do grupy wyższych urzędników państwowych (magistratus maiores) i posiadali tzw. władzę wyższą (imperium maius). Wprawdzie największą władzę cywilną i wojskową (summum imperium) miał dyktator (dictator), ale były to uprawnienia o charakterze nadzwyczajnym (magistratus extraor dinar ii). Wielkim zaszczytem było także piastowanie urzędu cenzora (censor), jego kompetencje były jednak bardzo ograniczone. Można zatem powiedzieć, że w warunkach zwyczajnych konsulowie mieli najwyższą władzę wykonawczą w Republice Rzymskiej. Urząd pełnili w dwuosobowym kolegium przez okres jednego roku jako konsulowie zwyczajni (consules ordinarii) lub zastępczy (consules suffecti).