| Abstract: | W pracy omówiłam - jak to wynika z jej tytułu ( tematu ) - zdarzenia
historyczne od 1952 roku aż do momentu roku 1989, kiedy Polska wkroczyła na
drogę demokracji. W Polsce Ludowej aż do czasów obecnej reformy oświaty historia
literatury stanowiła podstawę struktury każdego programu szkolnego. Sytuacja
uległa zmianie po 2002 roku. Okazało się bowiem, że taki system nauczania jest
nieskuteczny, gdyż po wprowadzeniu reformy, nie dało się pomieścić całej historii
literatury w ciągu trzech lat nauki w szkole średniej. Zrezygnowano więc w zapisach
„Podstawy programowej” z chronologii nauczania, ale jak się okazuje, programy w
dalszym ciągu preferują historycznoliteracki sposób nauczania.
Myślę, że w niniejszej pracy udało mi się ukazać dzieje szkolnej recepcji
Słowackiego, który zawsze pozostawał w cieniu Mickiewicza. Na przestrzeni tych lat
różne były koleje losu dzieł poety. Największą popularnością cieszył się „Kordian”,
„Balladynę” zaś wpisywano i skreślano z programów nauczania. Różne też pojawiały
się utwory liryczne, choć można zauważyć, że często był to „Testament mój”, „W
pamiętniku Zofii Bobrówny”, „Sowiński w okopach Woli” czy Hymn („Smutno mi,
Boże...”). Niestety, z programów szkolnych lat dziewięćdziesiątych XX wieku i
obecnych Słowacki systematycznie był usuwany - i dziś w zapisach „Podstawy
programowej” nie ma żadnego konkretnego utworu poety do przeczytania i
omówienia w szkole.
W toku rozważań przedstawiłam teksty preferowane przez podręczniki
szkolne a także ukazałam, w jaki sposób omawiały one zagadnienia związane z
życiem Słowackiego i analizą jego dzieł. |