Skip navigation

Zastosuj identyfikator do podlinkowania lub zacytowania tej pozycji: http://hdl.handle.net/20.500.12128/5271
Tytuł: Synteza gwiaździstych polimerów tlenku propylenu i glicydolu oraz określenie ich właściwości
Autor: Swinarew, Beata
Promotor: Grobelny, Zbigniew
Słowa kluczowe: polimery; polimeryzacja jonowa; tlenek propylenu; tlenek etylenu; polieterole
Data wydania: 2012
Wydawca: Katowice : Uniwersytet Śląski
Abstrakt: Polieterole, głównie polimery tlenku etylenu lub tlenku propylenu z dwoma lub trzema grupami hydroksylowymi, są wytwarzane w skali przemysłowej przy użyciu wodorotlenku potasu i glikolu względnie gliceryny. Takie polimery mają budowę liniową, a po reakcji z diizocyjanianem tworzą elastomery poliuretanowe (sztuczna skóra) lub pianki (sztywne lub elastyczne). Niniejsza praca podzielona została na dwa etapy: synteza gwiaździstych polieterów i próba aplikacji otrzymanych polimerów. Metodologia zastosowana w pierwszej części badań bazuje na inicjowaniu polimeryzacji oksiranów za pomocą cyklicznych mulifunkcyjnych alkoholanów. Inicjatorem jest cykliczny oligo(glicydolan potasu) aktywowany eterem 18-korona-6. W zależności od stężenia eteru koronowego otrzymywany jest makroinicjator z trzema lub sześcioma alkoholanowymi grupami funkcyjnymi, Przy zastosowaniu tego rodzaju makroinicjatora otrzymane zostały gwiaździste homopolimery tlenku propylenu oraz jego kopolimery z glicydolem lub innymi monomerami oksiranowymi. Polimery te testowano jako nowe materiały w radioterapii onkologicznej jako dozymetry żelowe stosowane do trójwymiarowej wizualizacji rozkładu dawki promieniowania i jako elastyczny segment w syntezie nowych poliuretanów do zastosowań w górnictwie i przy budowie tuneli. Badania prowadzone były przy współpracy z Centrum Onkologii - Instytutem Marii Skłodowskiej-Curie w Gliwicach oraz z firmą Minova Ekochem S.A. w Siemianowicach Śląskich. Wykonano szereg syntez używając różnych kombinacji liczby reagentów, jak i ich ilości molowych. Otrzymano kopolimery glicydolu i tlenku propylenu z dodatkiem 1,2,7,8-diepoksyoktanu, które umożliwiły podjęcie testów medycznych. Wykonano także syntezy tlenku propylenu w powiększonej skali i wykorzystano go do otrzymania poliuretanu. Uzyskany poliuretan charakteryzuje się zwiększoną wytrzymałością na rozciąganie przy jednoczesnym wysokim wydłużeniu względnym w porównaniu do materiału referencyjnego. Wyniki pracy były prezentowane na licznych konferencjach krajowych i międzynarodowych.
URI: http://hdl.handle.net/20.500.12128/5271
Pojawia się w kolekcji:Rozprawy doktorskie (WNŚiT)

Pliki tej pozycji:
Plik Opis RozmiarFormat 
Swinarew_Synteza_ gwiazdzistych_polimerow_tlenku_propylenu_i_glicydolu.pdf2,49 MBAdobe PDFPrzejrzyj / Otwórz
Pokaż pełny rekord


Wszystkie pozycje w RE-BUŚ są chronione prawem autorskim chyba, że zostało wskazane inaczej.