Młodzież na społecznych peryferiach aglomeracji - francuskie doświadczenia i dobre praktyki

Abstract

Aglomeracje miejskie w myśl terytorialnego paradygmatu rozwojowego ukazywane są najczęściej jako przestrzenie dynamicznych procesów gospodarczych, koncentrujące kluczowe dla generowania wzrostu zasoby. Nie należy jednak zapominać, że i one wytwarzają swoich „wygranych” oraz „przegranych”, co jest szczególnie widoczne w aglomeracjach poprzemysłowych i uległo wzmocnieniu w związku z utrzymującym się od 2007 roku kryzysem gospodarczym. W grupie przegranych umieszczani są najczęściej ludzie, których aktywność zawodowa opierała się na tradycyjnym przemyśle ciężkim, należący tym samym do starszego pokolenia mieszkańców aglomeracji, mający pewne trudności z przekwalifikowaniem oraz dostosowaniem się do nowych uwarunkowań gospodarczych i potrzeb rynku pracy. Zapomina się jednak dosyć często o problemie bezrobocia wśród ludzi młodych, wchodzących na rynek pracy, których zatrudnienie jest zdecydowanie bardziej wrażliwe na dekoniunkturę gospodarczą.