DC pole | Wartość | Język |
dc.contributor.author | Gomóła, Anna | - |
dc.contributor.author | Kosowska, Ewa | - |
dc.date.accessioned | 2018-09-10T11:36:29Z | - |
dc.date.available | 2018-09-10T11:36:29Z | - |
dc.date.issued | 2016 | - |
dc.identifier.citation | A. Gomóła, M. Pacukiewicz (red.), "Badanie kultury : ludzie, projekty, realizacje" (S. 237-248). Katowice : Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | pl_PL |
dc.identifier.isbn | 978-83-8012-867-5 | - |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/20.500.12128/6084 | - |
dc.description.abstract | "Wraz z podpisaniem w 1999 roku Deklaracji bolońskiej, która miała na celu
stworzenie Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego, Polska przystąpiła do realizacji wynikających z niej zobowiązań2. Rozpoczęto od wdrożenia ECTS
(European Credit Transfer System, pol. Europejski System Transferu Punktów).
Dzięki temu możliwe stało się określenie znormalizowanego nakładu pracy
studentów za pomocą punktów kredytowych3. Kolejnym etapem było wprowadzenie
dwustopniowych studiów wyższych: licencjackich – pierwszego stopnia
(co najmniej 6 semestrów) i magisterskich – drugiego stopnia (4 semestry) oraz
czteroletnich doktoranckich jako studiów trzeciego stopnia. Rocznik rozpoczynający
naukę jesienią 2007 roku był pierwszym, który podjął w Uniwersytecie
Śląskim kulturoznawcze studia licencjackie. Od tego czasu Zakład Teorii i Historii
Kultury prowadził specjalizację promotor dziedzictwa kulturowego4. Pierwsze
prace licencjackie podejmujące problem dziedzictwa kultury powstały w 2010
roku, do końca 2014 roku prace dyplomowe z tego zakresu obroniły 64 osoby.
W dyskusjach poprzedzających opracowanie nowych siatek wielokrotnie
rozważano problem „uzawodowienia” studiów licencjackich – według obowiązujących
wówczas regulacji miały mieć one charakter bardziej „praktyczny”
i pod tym kątem przygotowywany był ich program5. Ostatecznie jednak,
zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia
2 listopada 2011 r. w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa
Wyższego (Dz.U. 2011, nr 253, poz. 1520), w którym wyróżniono profile: ogólnoakademicki
i praktyczny, problem uzawodowienia przestał być priorytetem, ponieważ studia kulturoznawcze przyjęły profil ogólnoakademicki. W roku
2011/2012 zmodyfikowane zostały plany studiów (zgodnie z wprowadzonymi
przywołanym Rozporządzeniem efektami kształcenia) i kolejne roczniki kulturoznawstwa
(począwszy od tego, który rozpoczynał naukę w roku akademickim
2012/2013) realizują siatkę z jedną wspólną specjalnością: przestrzenie kultury,
w ramach której Zakład Teorii i Historii Kultury odpowiada za realizację przedmiotów
poświęconych dziedzictwu kulturowemu." (fragm.) | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego | pl_PL |
dc.rights | Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polska | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/ | * |
dc.subject | kultura | pl_PL |
dc.subject | badania kulturoznawcze | pl_PL |
dc.title | Dziedzictwo kultury jako problem społeczny, naukowy i dydaktyczny | pl_PL |
dc.type | info:eu-repo/semantics/bookPart | pl_PL |
Pojawia się w kolekcji: | Książki/rozdziały (W.Hum.)
|