Chrzest Polski w polskim dyskursie rocznicowym

Abstract

Autorka analizuje dyskurs poświęcony rocznicy Chrztu Polski jako część współczesnego polskiego dyskursu tożsamościowego. Obserwuje synonimiczne nazwy faktu historycznego, jego wartościowanie, komponenty; pogłębianie sensu: następstwa, relację religijność – państwowość (narodowość); wyrażanie pamięci (początek, tożsamość); język i metajęzyk wypowiedzi. Pokazuje różne wartościowanie historyczności, sakralności i europejskości, różne postawy uczestników wobec przekazywanej idei, niejednolite cele komunikacyjne, uwikłania światopoglądowe, osłabione poczucie wspólnoty kulturowej i narodowej, a zarazem swobodę i wyrafinowane posługiwanie się językiem.