Międzykulturowe konteksty edukacji religijnej – problem otwartej tożsamości religijnej

Abstract

Współczesny wymiar religijny rzeczywistości społeczno-kulturowej Europy implikuje potrzebę pozytywnego postrzegania osób/grup odmiennych religijnie. Uznawanie Inności religijnej za wartość może wzbogacać tożsamość religijną o aspekt otwartości. Przejawia się ono w wymianie i scalaniu wartości duchowych będących wspólnym dobrem chrześcijaństwa, a także w uzupełnianiu wartości chrześcijańskich pozytywnymi wartościami innych religii. Młodzi ludzie usilnie poszukują własnej tożsamości, także religijnej, dlatego edukacja religijna powinna stymulować jej kształtowanie. Służy nabywaniu zarówno wiedzy o własnej religii i Kościele czy formacji religijnej, jak i wiedzy na temat pluralizmu religijnego. Powinna prowadzić do postrzegania zróżnicowania religijnego jako wartości i refleksyjnego podejścia do kwestii religijnych oraz rozwijać pozytywne postawy wobec Inności religijnej. Autorka stawia pytanie, czy i w jakim stopniu szkolna edukacja religijna wspomaga kształtowanie otwartej tożsamości religijnej młodzieży.