Koncepcja choroby psychicznej u dorastających

Abstract

Osobowość, w ujęciu Miltona Rokeacha, jest systemem przekonań, w którym można wyodrębnić podsystemy — „przekonania na własny temat, system wartości ostatecznych i instrumentalnych, system postaw oraz pojedyncze postawy, przekonania o własnych zachowaniach, przekonania o postawach, wartościach, potrzebach i zachowaniach osób znaczących oraz przekonania o zachowaniu się obiektów niespołecznych” . System przekonań człowieka składa się z ogromnej liczby pojedynczych sądów — są one informacją, jaką osoba ma o danym obiekcie, prostym twierdzeniem, który akceptuje. Pewna grupa przekonań może dotyczyć różnych aspektów zdrowia psychicznego — będącego jednym z wymiarów zdrowia, podlegającego rozwojowi i zmianom w ciągu życia i rozpatrywanego w interakcjach ze środowiskiem — oraz choroby psychicznej. Człowiek nie rodzi się z ustalonymi przekonaniami na temat tego, czym jest zdrowie psychiczne, jaka jest przyczyna chorób psychicznych, na czym polega podatność na chorobę psychiczną, jakie są metody leczenia i zapobiegania chorobom psychicznym, ani nie rodzi się z gotowymi postawami wobec chorych psychicznie. Dziecko, będąc czynnym i aktywnym psychicznie, w sposób naturalny dąży do wiem, do poznania i zrozumienia samego siebie i tego, co je otacza). Myśląc, odzwierciedla rzeczywistość bezpośrednio — za pomocą zmysłów, i pośrednio — pojęciowo, odkrywając różne powiązania, współzależności, stosunki między przedmiotami, zdarzeniami i zjawiskami oraz prawidłowości rozwoju tego, co istnieje.